Figuras de protección ambiental
Debido á profunda riqueza natural que caracteriza ás Illas Cíes, desde os diversos órganos da administración con competencia en xestión de espazos naturais, apóstase e céntranse os esforzos pola protección e preservación destas magnífcas condicións de singularidade ecolóxica e ambiental.
De maneira particular, as Illas Cíes destacan por seren designadas baixo o amparo de diversas figuras de protección ambiental e de contar con sistemas específcos de xestión e conservación.
Na seguinte táboa recóllense algunhas outras designacións das Illas Cíes:
Parque Natural
Zona de interese xeral polo seu ecosistema ou hábitat, cuxa conservación é compatible co aproveitamento dos seus recursos e as actividades dos seus habitantes.
Real Decreto 2497/1980, do 17 de outubro
Parque Nacional
Espazos naturais de alto valor ecolóxico e cultural, pouco transformados que, pola beleza das súas paisaxes, a representatividade dos seus ecosistemas ou a singularidade da súa fora, fauna ou xeoloxía, posúen valores cuxa conservación merece unha atención preferente.
Lei 15/2002, do 1 de xullo
Zonas de especial protección dos valores naturais (ZEPVN)
Son espazos nos que, polos seus valores ou interese natural, cultural, científco, educativo ou paisaxístico, é necesario asegurar a súa conservación.
Decreto 72/2004, do 2 de abril
Zona OSPAR (extensión 85 Km2)
Convenio sobre a protección do medio mariño do Atlántico nordeste.
Adhesión ao Convenio OSPAR, código 55555575037, ano 2007
Zonas de Especial Protección (ZEC)
Zonas de Europa designadas de interese comunitario pola súa potencial contribución a restaurar o hábitat natural, incluíndo os ecosistemas e a biodiversidade silvestre.
Real Decreto 37/2014, do 27 de marzo
ZEPA (Zona de Especial Protección para as Aves)
Zonas a protexer para evitar a contaminación e o deterioro dos lugares nos que habitan e aniñan as aves de forma permanente ou nas súas migracións.
Orde AAA/1260/2014, do 9 de xullo
Non é ata o ano 2002 que se crea, acordado polo Congreso dos Diputados, o Parque Nacional Marítimo – Terrestre das Illas Atlánticas, do cal as Illas Cíes non só forman parte xunto coas illas de Ons, Sálvora e Cortegada, senón que son o peso máis importante tanto a nivel de extensión, como de importancia e riqueza biolóxica, así como ao respecto do seu estado de conservación. Sobre este último punto é importante advertir que estas illas foron capaces de converterse no espazo de uso e gozo, sen poñer en dúbida a conservación do ben natural, grazas ás diversas medidas de protección e a non contar con zonas de asentamento humano permanente e ao seu escaso desenvolvemento económico.
Á par do seu valor natural, constitúense ademais como un territorio de gran valor patrimonial e cultural, que fan destas illas lugares que albergan lendas, tradicións, etc; e unha riqueza singular histórica.
Ademais de constatar a súa riqueza, estas figuras aseguran medidas de xestión que contribúen a asegurar a protección e conservación do espazos. Por iso, establécense limitacións específcas e regúlanse actividades que nelas se desenvolven, a través dunha zonifcación do espazo establecendo criterios de uso, visitas, etc; todo aquilo que poda chegar a alterar ou poñer en perigo a estabilidade dos ecosistemas.
